Opra­co­wał: Franz Auf­mann

Otwo­ry strzel­nic obiek­tów for­ty­fi­ka­cji w okre­sie po­ko­ju w la­tach trzy­dzie­stych ze­szłe­go wieku za­bez­pie­cza­no spe­cjal­nie za­pro­jek­to­wa­ny­mi blen­da­mi. Blen­da po­win­na być tak za­pro­jek­to­wa­na aby unie­moż­li­wić roz­po­zna­nia przez wy­wia­dow­ców ob­cych państw od­por­no­ści obiek­tu na ostrzał, kie­run­ków ogni, kon­struk­cji strzel­ni­cy oraz gru­bo­ści pan­ce­rza lub żel­be­to­no­wej ścia­ny.

Nie­miec­cy for­ty­fi­ka­to­rzy byli zda­nia, że kon­struk­cja blen­dy po­win­na umoż­li­wić wszel­kie czyn­no­ści zwią­za­ne z utrzy­ma­niem obiek­tów for­tecz­nych w sta­nie go­to­wo­ści bo­jo­wej w okre­sie po­ko­ju. Do zadań re­gu­lar­nie po­wta­rza­nych na­le­ża­ło prze­wie­trza­nie schro­nów w celu po­zby­cia się wszech­obec­nej wil­go­ci. Wy­ko­na­nie tego za­da­nia było sto­sun­ko­wo łatwe, gdyż więk­szość nie­miec­kich obiek­tów wy­ko­na­na w kla­sach od­por­no­ści C i B1 na ostrzał nie po­sia­da­ła więc niż 3 po­miesz­cze­nia. Za­sto­so­wa­ne blen­dy wy­po­sa­ża­no w otwo­ry. Po­zwa­la­ły swo­bod­ny prze­pływ po­wie­trza, ale unie­moż­li­wia­ły do­sta­nie się do obiek­tu pła­zów, gadów lub gry­zo­ni. Prze­pływ po­wie­trza wy­ni­kał z gra­wi­ta­cyj­ne­go ob­ro­tu po­wie­trza w obiek­cie. Wie­trze­nie obiek­tów wy­ko­ny­wa­no zgod­nie z opra­co­wa­ny­mi za­sa­da­mi. W prze­ciw­nym wy­pad­ku, prze­wie­trze­nie w okre­ślo­nych wa­run­kach at­mos­fe­rycz­nych mogło wy­wo­łać zwięk­szo­ne za­wil­go­ce­nia obiek­tu. Za nad­zór nad obiek­ta­mi for­ty­fi­ka­cji sta­łej od­po­wie­dzial­ny wał­mistrz (niem. Wal­l­me­ister).

 

---

Przy­pi­sy

[01] – Wię­cej in­for­ma­cji w opra­co­wa­niu pt. Stahl- Schar­ten­plat­te 7P7 – Płyta sta­lo­wa ze strzel­ni­cą 7P7
[02] – Drzwi sta­lo­we 14P7 z lu­kiem ewa­ku­acyj­nym (Stahltür mit Man­n­loch)