Opracował: Franz Aufmann
Z początkiem lat trzydziestych zaczynają powstawać fortyfikacje stałe, mające w przyszłości chronić terytorium Niemiec. W części wschodniej kraju wznoszone są linie obronne, które przejdą do historii jako Pozycja Odry (niem. Oder Stellung), Pozycja Pomorska (niem. Pommernstellung) czy też Pozycja Lidzbarska (niem. Heilsbergstellung). W biurach konstrukcyjnych Urzędu Uzbrojenia (niem. Waffen Amt) projektowane są niezbędne elementy wyposażenia schronów biernych i bojowych. Zakres prac jest wyjątkowo szeroki. Szczególną uwagę poświęca się pancerzom chroniącym stanowiska bojowe, otwory wejściowe i wentylacyjne. Wymagania dotyczące budowli fortyfikacyjnych i ich wyposażenia określane były w instrukcjach i wytycznych. Instrukcja „Vorschrift für den Bau ständiger Befestigungsanlagen z 1933 roku a w zasadzie jej trzecia część, wprowadza standaryzację obiektów fortyfikacji, elementów konstrukcji i wyposażenia. Konstrukcje typowe obiektów i wyposażenia otrzymują oznaczenia katalogowe. Pancerzom przypisuje się symbol z literą „P”. Pełne oznaczenie katalogowe pancerza składa się z ciągu znaków, w którym pierwsza liczba oznacza numer porządkowy, symbolu „P” oraz cyfrowego kodu (składającego się z jednej lub dwóch cyfr), określający rok wprowadzenia na uzbrojenie [01] np. płyta stalowa ze strzelnicą 7P7. Wytyczne obejmują pancerze nowo opracowywane. Elementy pancerne już opracowane, zastosowane w budowlach obronnych nie otrzymują nowego numeru katalogowego. Nie zostaną umieszczone w „Panzer Atlas Nr. 1” – katalogu pancerzy, opracowywanym w 1942 roku.
Do grupy starszych pancerzy, które nie otrzymały nowego numeru katalogowego z literą „P” zaliczono zamknięcia strzelnic broni ręcznej do obrony wejścia, mimo że niektóre z nich nadal były stosowane w nowo budowanych schronach. W tej grupie znajduje się:
– pancerz „ramkowy” zamknięcia strzelnicy broni ręcznej
– pancerz „skrzynkowy” zamknięcia strzelnicy broni ręcznej
– pancerz zamknięcia strzelnicy broni ręcznej z Pozycji Lidzbarskiej
Urząd Uzbrojenia (niem. Waffen Amt) wprowadził w 1935 roku dwa nowe rozwiązania konstrukcyjne zamknięcia strzelnicy broni ręcznej. Zgodnie z wytycznymi z instrukcji „Vorschrift für den Bau ständiger Befestigungsanlagen z 1933 roku każde z nowoopracowanych zamknięć strzelnicy otrzymało oznaczenie, które składało się z numeru pancerza, litery P przypisanej tylko elementom pancernym oraz kodu cyfrowego, stosownego do roku wprowadzenia na uzbrojenie [01]. Było to:
– zamknięcie strzelnicy broni ręcznej 48P8,
– zamknięcie strzelnicy broni ręcznej 57P8
[01] – kody cyfrowe w oznaczeniu pancerza i odpowiadający im rok wejścia pancerza na uzbrojenie:
7 – 1934
8 – 1935
9 – 1936
01 – 1937
2 – 1938
3 – 1939
4 – 1940
5 – 1941
6 – 1942
7 – 1943