Opracował: Franz Aufmann
![Fot. 02. Zamknięcie strzelnicy pomocniczej (obrony wejścia) od strony izby. Uszczelka filcowa (brak) dociskana była metalową ramką (element z czterema śrubami).](https://hauba.pl/wp-content/uploads/2016/03/Zamknięcie-strzelnicy-pomocniczej-2.jpg)
![Fot. 01. Zamknięcie strzelnicy pomocniczej (obrony wejścia) od strony korytarza wejściowego (lewe) i od strony izby (prawe).](https://hauba.pl/wp-content/uploads/2016/03/Zamknięcie-strzelnicy-pomocniczej-0.jpg)
![Fot. 03. Zamknięcie strzelnicy pomocniczej.](https://hauba.pl/wp-content/uploads/2016/03/Zamknięcie-strzelnicy-pomocniczej-4.jpg)
Strzelnice obrony bezpośredniej w polskiej fortyfikacji stałej mogły być wyposażone w profil antyrykoszetowy (patrz zdjęcie) w przypadku położenia w miejscach narażonych na ostrzał. Rozglifienie strzelnicy miało obejmować wyznaczony sektor ostrzału.
Nowe zamknięcie strzelnicy pomocniczej (obrony bezpośredniej) zastosowano w polskich schronach fortyfikacji stałej, budowanych w 1939 roku. Strzelnicę zamykała uchylna stalowa płytka. Mocowano ją do ościeżnicy za pomocą zawiasu o poziomej osi obrotu.
W pozycji „zamknięte” ryglowana była za pomocą obrotowej dźwigni. Uszczelka filcowa zapewniała gazoszczelność zamknięcia. Mocowana była przez docisk za pomocą profilowanej blaszanej ramki (Fot.02 prawe). Dystans pod ramką, w postaci płaskowników, pozwalał na prawidłowe zamocowanie uszczelki (Fot. 03). Dolna powierzchnia wnęki strzelnicy była odpowiednio wyprofilowana (nie wykonywano we wszystkich schronach). Miała pomieścić dźwignię, która unieruchamiała zamknięcie w położeniu pionowym.
Stalowa rama ościeżnicy zamknięcia strzelnicy obrony bezpośredniej była konstrukcją spawaną. Wykonano ją z równoramiennych kątowników. W celu prawidłowego osadzenia ościeżnicy w ścianie dzieła przedłużono pionowe kątowniki a do ramy przyspawano cztery kotwy. W przypadku schronów w Nowogrodzie nad Narwią, kotwy wykonywano z płaskowników.
![](https://hauba.pl/wp-content/uploads/2019/09/Nowogród-schron-04.jpg)