APK – dwukondygnacyjny schron do ognia bocznego na dwie 76 mm armaty, ckm w orylonie i rkm

Opracował: Franz Aufmann

 

Linia Mołotowa. APK - dwukondygnacyjny schron na dwie 62 mm armaty, ckm w orylonie i rkm obrony wejścia i zapola (Przyborowo, Osowiecki Rejon Umocniony).
Fot. 01. Linia Mołotowa. APK – dwukondygnacyjny schron na dwie 76 mm armaty, ckm w orylonie i rkm obrony wejścia i zapola (Przyborowo, Osowiecki Rejon Umocniony).

 

APK - dwukondygnacyjny schron na dwie 62 mm armaty, ckm w orylonie i rkm obrony wejścia i zapola (Przyborowo, Osowiecki Rejon Umocniony).
Fot. 02. APK – dwukondygnacyjny schron na dwie 76 mm armaty, ckm w orylonie i rkm obrony wejścia i zapola (Przyborowo, Osowiecki Rejon Umocniony).

 

APK – dwukondygnacyjny schron na dwie 76,2 mm armaty, ckm w orylonie i rkm wznoszony był w dwóch klasach odporności na ostrzał. Stanowiska 76,2 mm armat wz. 1938/1939 za skrzynkowym dwuczęściowym pancerzem staliwnym (stanowisko Ł-17), o równoległych osiach strzelnic, umieszczono w dwóch oddzielnych izbach. Obiekt nie otrzymał rowu diamentowego. Dla łusek z wystrzelonych nabojów przygotowano zbiorniki, które umieszczono poniżej dolnej kondygnacji, pod fundamentem schronu. Zbiorniki posiadały hermetyczne zamknięcia aby wydzielające się gazy prochowe nie przedostawały się do pomieszczeń schronu. Łuski z wystrzelonych nabojów spadały po przez gazoszczelną zrzutnię do zbiornika.

W orylonie, chroniącym strzelnice armat przed ostrzałem od strony przedpola, umieszczono stanowisko ckm Maksim wz. 1910 (stanowisko NPS-3). Zapewniało obronę zapola i podejścia do strzelnic broni głównej. Przednia ściana schronu z orylonem standardowo otrzymywała nasyp kamienno ziemny, chroniący schron przed bezpośrednim ostrzałem od strony przedpola.

Obronę wejścia i zapola zapewniał ręczny karabin maszynowy, umieszczony za gazoszczelną strzelnicą (stanowisko Pz-39) w zewnętrznej izbie bojowej Ł-17.

Górna kondygnacja obejmowała izby bojowe, pomieszczenie dowodzenia za izbą ze stanowiskiem NPS-3, magazyn amunicji, korytarz z szybem łączącym obie kondygnacje oraz zespół wejściowy ze śluzą gazoszczelną. Szyb wyjścia ewakuacyjnego przesunięty względem wejścia do schronu. W dolnej części schronu zaplecze socjalne i techniczne.

 

 

Rys. Górna kondygnacja schronu do ognia bocznego na dwie 76 mm armaty, ckm w orylonie i rkm obrony zapola.
Rys. 01.  Górna kondygnacja schronu do ognia bocznego na dwie 76 mm armaty, ckm w orylonie i rkm obrony zapola.

Opis do rys. 01.
1. izba bojowa dla 7,62 mm ckm Maxim wz. 1910, 2. izba dowodzenia, 3. centralna izba bojowa dla 76,2 mm armaty fortecznej wz. 1938/1939,  4. izba bojowa dla 76,2 mm armaty fortecznej wz. 1938/1939,  5. korytarz – skład amunicji, 6. pomieszczenie z szybem komunikacyjnym między kondygnacjami, 7. śluza przeciwgazowa, 8. korytarz wejściowy, 9. otwór technologiczny na zrzutnię łusek, 10. stanowisko Pz-39 obrony wejścia i zapola, 11. zewnętrzny szyb wyjścia ewakuacyjnego,  12. strzelnica obrony wejścia, 13. czerpnia powietrza.

 

Fot. Zewnętrzna izba bojowa dla stanowiska Ł-17.
Fot. 03. Zewnętrzna izba bojowa dla stanowiska Ł-17.

 

Fot. Zewnętrzna izba bojowa dla stanowiska Ł-17.
Fot. 04. Zewnętrzna izba bojowa dla stanowiska Ł-17.

 

Fot. Otór technologiczny na rzutnię łusek do zbiornika, znajdującego się poniżej fundamentu schronu.
Fot. 05. Otwór technologiczny na rzutnię łusek do zbiornika, znajdującego się poniżej fundamentu schronu.