Opra­co­wał: Franz Auf­mann

 

Kon­struk­to­rzy nie­miec­kich obiek­tów for­tecz­nych dą­ży­li do funk­cjo­nal­ne­go (per­fek­cyj­ne­go) wy­po­sa­że­nia schro­nów typu B-Werk. W 1938 roku po­wstał pro­jekt za­ty­tu­ło­wa­ny „Rich­tli­nien für die nachr. -techn. In­ne­naus­stat­tung von We­rken” (Ber­lin 4.04.1938), który mię­dzy in­ny­mi obej­mo­wał za­gad­nie­nia sy­gna­li­za­cji wej­ścia do obiek­tu i nad­zo­ru za­mknię­cia lub otwar­cia drzwi wej­ścio­wych w schro­nach typu B-Werk. Zgod­nie z przy­ję­ty­mi za­sa­da­mi pro­jekt wy­sy­ła­ny był do od­po­wied­nich służb w celu za­opi­nio­wa­nia opra­co­wa­nych roz­wią­zań.

Sys­tem sy­gna­li­za­cji wej­ścia do obiek­tu miał  skła­dać się z  jed­ne­go lub dwóch przy­ci­sków umiesz­czo­nych przy drzwiach wej­ścio­wych na ze­wnętrz­nej ele­wa­cji schro­nu, prze­wo­dów elek­trycz­nych oraz dzwon­ka lub brzę­czy­ka w po­miesz­cze­niu nad­zo­ro­wa­nym przez war­tow­ni­ka. Układ za­si­la­ny był prą­dem sta­łym o na­pię­ciu 24 V. Przy­cisk umoż­li­wiał nada­nie uzgod­nio­ne­go sy­gna­łu dźwię­ko­we­go.

 

 

Kon­tro­la za­mknię­cia drzwi wej­ścio­wych

Prze­wi­dzia­no rów­nież kon­tro­lę za­mknię­cia drzwi wej­ścio­wych. Urzą­dze­nie skła­da­ło się z ta­bli­cy z sy­gna­li­za­cją świetl­ną (Fot. 02) oraz me­cha­nicz­ne­go prze­łącz­ni­ka (Fot. 04), umiesz­czo­ne­go w niszy przy oścież­ni­cy nad­zo­ro­wa­nych drzwi. Ta­bli­ca po­sia­da­ła zie­lo­ne i czer­wo­ne klo­sze pod­świe­tla­ne ża­rów­ka­mi. Wi­docz­na jest na zdję­ciu, wy­ko­na­nym w war­tow­ni schro­nu w Bes­se­rin­gen. Przy za­mknię­tych drzwiach wej­ścio­wych, me­cha­nicz­ny prze­łącz­nik za­my­kał obwód elek­trycz­ny ża­rów­ki pod­świe­tla­ją­cej czer­wo­ny klosz. Przy otwar­tych drzwiach świe­ci­ła się ża­rów­ka z zie­lo­nym klo­szem. Ten pro­sty spo­sób nad­zo­ro­wa­nia po­zwa­lał okre­ślić, które drzwi po­zo­sta­ją otwar­te, a które są za­mknię­te. Wy­klu­czał rów­nież moż­li­wość wpro­wa­dze­nia w błąd war­tow­ni­ka, nad­zo­ru­ją­ce­go sys­tem kon­tro­li drzwi ze­wnętrz­nych. Nie­za­leż­nie od sy­tu­acji, jedna z dwóch ża­ró­wek mu­sia­ła być ak­tyw­na.
Po­dob­nie jak w po­przed­nim przy­pad­ku za­sto­so­wa­no stan­dar­do­we za­si­la­nie ukła­du prą­dem sta­łym o na­pię­ciu 24 V.

---

Me­cha­nicz­ny prze­łącz­nik kon­tro­li za­mknię­cia drzwi

Me­cha­nicz­ny prze­łącz­nik kon­tro­li za­mknię­cia drzwi ze­wnętrz­nych umiesz­cza­ny był w niszy o wy­mia­rach 180x200x80 mm (sze­ro­kość x wy­so­kość x głę­bo­kość) przy oścież­ni­cy drzwi wej­ścio­wych (Fot. 03). Nisza znaj­do­wa­ła się na wy­so­ko­ści dźwi­gni z ry­glem, za­my­ka­ją­cej drzwi. Po­ło­że­nie me­cha­nicz­ne­go prze­łącz­ni­ka pre­cy­zyj­nie okre­śla in­struk­cja. Mo­co­wa­no go do po­wierzch­ni ścia­ny za po­mo­cą dwóch śrub o śred­ni­cy ze­wnętrz­nej gwin­tu nie więk­szej niż 6 mm.
Wsu­wa­ją­cy się za oścież­ni­cę, ry­giel prze­su­wał dźwi­gien­kę me­cha­nicz­ne­go prze­łącz­ni­ka, która zwie­ra­ła lub roz­łą­cza­ła dwie pary sty­ków. Sche­mat pod­łą­czeń, w za­leż­no­ści od typu pracy prze­łącz­ni­ka, po­ka­za­ny jest na ta­blicz­ce, przy­mo­co­wa­nej do płyty czo­ło­wej (Fot. 04).
Na ry­sun­ku 01 za­pre­zen­to­wa­no me­cha­nicz­ny prze­łącz­nik kon­tro­li za­mknię­cia drzwi 14P7 w kon­fi­gu­ra­cji zgod­nej z zdję­ciem Fot. 03. De­cy­du­je o tym po­ło­że­nie dźwi­gien­ki, usta­wio­nej dla typu pracy „na­cisk” (niem. Druck) oraz kie­ru­nek wy­pro­wa­dze­nia wiąz­ki prze­wo­dów.

---

 

Po­dzię­ko­wa­nia dla Pana Pawła Po­choc­kie­go za
udo­stęp­nie­nie zdjęć me­cha­nicz­ne­go prze­łącz­ni­ka
kon­tro­li za­mknię­cia drzwi ze­wnętrz­nych.