Zamknięcie strzelnicy broni ręcznej 57P8 – Gewehrschartenverschluss

Opracował: Franz Aufmann

 

Fot. 01. Widok zamknięcia strzelnicy 57P8 od strony korytarza – wejścia do schronu.
Fot. 02. Widok zamknięcia strzelnicy 57P8 od izby.

Urząd Uzbrojenia (niem. Waffen Amt) wprowadził w 1935 roku dwa nowe rozwiązania konstrukcyjne zamknięcia strzelnicy [01] broni ręcznej (niem. Gewehrschartenverschluss). Zgodnie z instrukcją „Vorschrift für den Bau ständiger Befestigungsanlagen z 1933 roku jedno z nowo opracowanych zamknięć strzelnicy otrzymało oznaczenie 57P8 [02]. Przewidziano je dla  wewnętrznych strzelnic obrony wejścia. W porównaniu do wcześniej stosowanych zamknięć tego typu, pancerz 57P8 otrzymał znacznie większą płytę stalową. Jej wymiary wynoszą 54 x 64 cm. Zwiększono grubość płyty z 2 cm, typowej w starszych zamknięć strzelnicy nie ujętych w Panzer Atlas Nr. 1, do 3 cm [03]. Ze względu na przeznaczenie pancerza jego płytę wykonano ze stali konstrukcyjnej o średniej zawartości węgla. Płytę zamknięcia strzelnicy osadzano w bryle schronu w procesie jego betonowania. Od strony wejścia osłonięta była żelbetową ścianą (Fot. 01). Wymiary strzelnicy, podobnie jak we wcześniej produkowanych zamknięciach, wynoszą 12 x 8 cm w świetle.

Strzelnica zamykana jest uchylną stalową płytką, mocowaną do płyty przy pomocy zawiasu (Fot. 02). W pozycji „zamknięte” blokowano ją za pomocą śruby z nakrętką motylkową (Fot. 04). Dociśnięta przez śrubę płytka, zamykająca strzelnicę, gwarantowała wymaganą gazoszczelność dzięki zastosowaniu filcowej uszczelki. Uszczelka mocowana była do stalowej płyty (Fot. 04) za pomocą wkrętów. W pozycji zamknięte, powierzchnia płytki zamykającej strzelnicę tworzyła z płytą pancerza jednolitą powierzchnię (Fot. 01). Konstrukcja płyty wyjątkowo prosta. Była powszechnie stosowana w  niemieckiej fortyfikacji. Szacuje się, że dla jej potrzeb wykonano około 30 402 sztuk do połowy lutego 1942 roku.
Zdjęcia wykonano w schronie Regelbau 120a przeznaczonym dla obserwatora artylerii, wzniesionego na Przedmościu Warszawy (Dąbrowiecka Góra) w 1941 roku. Schron został wyremontowany dzięki staraniom koła terenowego „Przedmoście Warszawa” Stowarzyszenia na Rzecz Zabytków Fortyfikacji Pro Fortalicium.

 

Fot. 03. Widok zamknięcia strzelnicy 57P8 od izby. Strzałka wskazuje miejsce położenia filcowej uszczelki i łęb wkrętu mocującego.

 


[01] – Prace prowadził jeden z oddziałów (Waffen-Prüf-Amt 5) Urzędu Uzbrojenia (od 05.05.1922 roku).
[02] – Drugie zamknięcie strzelnicy broni ręcznej z 1935 roku otrzymało oznaczenie Gewehrschartenverschluss 48P8.
[03] – Pancerz wykonany został w klasie odporności na ostrzał „D”.